วันพฤหัสบดีที่ 11 มิถุนายน พ.ศ. 2558

น้ำพริกปลาร้าลวกจิ้มฉบับ ร้านอาหารอีสาน




ร้านอาหารอีสาน อาหารที่ทานพร้อมกับข้าวที่แทบทุกบ้านจะต้องมีและะทำเป็นคือ น้ำพริก และน้ำพริกตามสูตรต่างๆ ก็มีรสชาติและวัตถุดิบที่แตกต่างกันและในวันนี้จะพาไปทำน้ำพริกสูตรเด็ดตามแบบฉบับอีสานสุดแซบกันนั่นก็คือ "น้ำพริกปลาร้า" ไปลุยกันเลยดีกว่า

การจะทำน้ำพริกแต่ละทีนั้น ไม่ว่าจะน้ำพริกอะไรก็แล้วแต่ส่วนใหญ่จะค่อนข้างยุ่งยากพอสมควร เพราะต้องเตรียมเครื่องปรุงและวัตถุดิบส่วนผสมจะต้องครบ ถ้าหากเครื่องขาดไปอย่างใดอย่างหนึ่งก็จะทำให้น้ำพริกนี้ขาดรสชาติไม่ครบรสเลยก็ว่าได้เลยก็ว่าได้ ขั้นแรกนั้นเตรียมเครื่องเคียงมี ปลาร้าสับ, พริกขี้หนู, หอมแดง, กระเทียม, ใบมะกรูด, ขิง, กระชาย, น้ำมะขามเปียกและเครื่องปรุงรส แล้วนำไปซอยหยาบๆ แล้วนำส่วนผสมยกแว้นปลาร้าลงไปโครกในครก ให้ส่วนผสมรวมเป็นเนื้อเดียวกัน จากนั้นก็เติมเนื้อปลาร้าสับลงไปแล้วโครกรวมกันอีกรอบ ปรุงรสด้วยน้ำปลาร้า, ชูรส, และพริกป่น ชิมดูจนได้รสชาติตามใจชอบ

ร้านอาหารอีสาน "น้ำพริกปลาร้าลวกจิ้ม" เป็นอาหารที่ยอดนิยมไม่ใช่เพียงคนอีสานเท่านั้น แต่เป็นอาหารที่นิยมของคนทั้งประเทศ ซึ่งแต่ละสูตรก็อร่อยแตกต่างกันไป ไว้ทานกับผักลวกต่างๆ หรืออาจจะทานเคียงกับเนื้อสัตว์ต่างๆได้ด้วย บอกได้คำเดียวแซบอีหลีอีหลอ กะด้อกะเดี้ยเด้อ

วันพุธที่ 3 มิถุนายน พ.ศ. 2558

ร้านอาหารอีสาน กับวัฒนธรรมการกิน



ร้านอาหารอีสาน ดินแดนอีสานนั้นแต่เก่าก่อนเป็นพิ้นที่ๆแห้งแล้ง กันดาร ประชากรส่วนใหญ่ก็มีฐานะที่ยากจน อาชีพส่วนใหญ่ก็ทำไร ทำนากัน จึงทำให้อาหารการกินของชาวอีสานสมัยนั้น มีส่วนประกอบของข้าวเป็นหลัก และอาหารที่ทานเคียงคู่กับข้าวในช่วงนั้น ก็ตามมีตามเกิด หาอะไรได้ก็กินอันนั้น เข้าไปในป่าในดงของกินก็หายาก ไปขุดนั้นหานี่ก็ไม่มี จึงไม่แปลกเลยว่าทำไมคนอีสานจึงกินอะไรที่แปลกๆไม่คุ้นตาอย่างเราๆ

เมนูอาหารอีสานเท่าที่เห็นจึงมีแต่เมนูที่แปลกๆ ทั้งแมลงบ้าง สัตว์เลื้อยคลานบ้าง สัตว์ปีกต่างๆ และเมนูที่หลายๆคนไม่คิดว่าจะเป็นของที่นำมารับประทานได้ ทุกๆอย่างล้วนดูแปลกทาง แต่บอกได้คำเดียวว่า เป็นเมนูที่สุดแสนจะมหัศจรรย์ รสชาติส่วนใหญ่ก็จัดจ้านสะใจ เครื่องเทศกระโดดนำมาเลย

ร้านอาหารอีสาน อันที่จริงแล้วอาหารการกินของแต่ละชนชาตินั้น ที่จริงแล้วก็มีวัฒนธรรมและความแตกต่างกันอยู่แล้ว เมนูบางอย่างที่เราเห็นอาจจะดูแปลกในสายตา แต่มันเป็นเรื่องปกติของเขา จะยกตัวอย่างเช่น ปลาร้า บ้านเรานั้นพบได้ทั่วประเทศไว้ปรุงกับส้มตำถูกปากถูกใจคนทั้งประเทศ แต่ถ้าหากฝรั่งมาเห็นเป็นต้องหยีปาก เพราะดมแค่กลิ่นฝรั่งก็แทบจะอวกแล้ว เรื่องอาหารการกินนั้นมีการวิวัฒนาการอยู่ตลอดเวลา และเราต้องขอบคุณบรรพบุรุษที่ลองผิดลองถูกมาเรื่อยๆ ว่าอันไหนกินได้ อันไหนกินไม่ได้ จนในทุกวันนี้อาหารการกินจึงมีความหลากหลายมากขึ้น